Martes, Abril 19, 2011

kababalaghan sa kama

Sleep paralysis consists of a period of inability to perform voluntary movements either at sleep onset or upon awakening.

na experience ko na to, i think mga 8 times na.

yung first time na naganap to sakin, syempre nag panic ako. the only part of my body that i could move were my fingers and toes. i was trying to shout for help, pero wala talagang lumabas na kahit kaunting tunog lang. i wasnt able to open my eyes, but i was conscious. 20 seconds lang yata yun. pagkatapos nun, nakamove na ko, at ayoko nang matulog ulit pagkatapos nun. pero nakakaantok din eh, kaya natulog nalang ako. haha. the same thing happened on the second time.

nang 4th time na, i could hardly move my fingers and toes, and the worst was i could feel something on my chest, as in heavy, parang may nakapatong na limang hollow blocks. di na ko nakahinga nang mabuti. masakit rin kasi naiipit yung future ko. hahah. after i think mga 30 seconds, nakamove na ko. buti naman. baka may demon ngang nakaupo sakin nun. lol. parang ganito lang.



nakakatakot rin namang makaexperience ng ganun. di ko lang alam sa sunod na mangyari yun di na ko magising. lol

kaya sinearch ko na, natakot na ako eh. haha. buti nalang, ang daming tulong :)

nang iniwasan ko nang matulog ng supine position at ng medyo binago ko na yung sleeping pattern ko, di ko na to naexperience ulit. hehe. nakakatulong din pala yung paghinga ng mabilis kapag naparalyze na :)

ang problema ko na naman ngayon ay ang masasamang panaginip ko. nakakatakot talaga, kapag nagigising na ko, laking pasasalamat ko na panaginip lang yun.

di ko alam kung bakit kapag nananaginip ako, laging may killer. lol. ang bait bait kong tao at may gustong pumatay sakin. naamaze din ako dahil kapag hinahabol na ako, kay kong gawing isang talon lang ang 10 hakbang na hagdan. kung gawin ko yun sa totoong buhay, nakasaklay na yata ako ngayon. haha.

pansin ko naman, may iisang killer lang sa lahat ng panaginip ko. di ko makita yung mukha, isang malaking tao na may hawak na kutsilyo. parang ganito rin. hindi nga lang nakamask. at di rin Jason ang pangalan :)


nagtataka rin ako kung bakit may mga tao na nalalaman nila na nananaginip lang sila habang nananaginip pa sila, at kaya nilang macontrol ang ginagawa nila. sana kaya ko rin yan. haha.

yun lang.

Sabado, Abril 16, 2011

Sige iyak lang.



Ganito ang naging reaction ng 7 year old na kapatid ko nang naglayas at tumambling mula sa bibig nya ang central incisor nya (yung dalawang ngipin na parang chicklet sa front). normal na reaction sa akin ang tumawa kung umiiyak sya. haha



ganito naman ang naging reaction niya nung hindi binili yung pinabibili nyang isang pack nang wafer. dahil DALAWANG pack ang gusto niya.

normal naman na tumawa ng tumawa ako at kinodakan na naman ito. mas natawa pa ako nang makita ang deformed face niya habang iyak at sigaw ng sigaw.

spoiled kid. pero normal nalang yata yan sa mga bunso. mag iisang dekada muna ako bago masundan ng alien na to, at sa panahong iyon alam ko na naging spoiled din ako.

yun lang. 

Kaliwete.




ba't di ko nalang inisip na punitin muna yung page bago magsulat? di na sana balikad ang pagkasulat. hahaha.

Sabado, Abril 9, 2011

Isang malagim na araw.

Dahil sa ginagawa ko tuwing madaling araw, late na ako nakakagising. para sakin, late na ang 8:00am, 5-6am kasi ang normal kong gising :D

sa araw na yon, kelangan ko palang pumuta sa school namin dahil required ang section namin na umattend nd recognition rites, at para na rin ma-sign ang clearance. nakakatamad. EH DI NAMAN AKO HONOR STUDENT, WALA DING AWARD, AT WALA AKONG PAKI KUNG ANUMANG AWARD ANG MAKUKUHA NG MGA SCHOOLAMATE KO, di ko sila close.

nang nagising na 'ko, ayun gising na ako. tas kakain na. sa bag ko nilalagay ni Momay (nanay) ang allowance (oo binibigyan kami ng pera kahit walang pasok, bente pesos nga lang. pfft damot :D). pagtingin ko dun, may P70 pesos. okay na yata tong pamasahe. dahil kelangan ko pang magpaload ng P30 para matext si Pak-ebeg ng buhay kow. Hahaha.

ayun may P40 palang natira. naligo na ko at nagbihis ng shirt at pants (di ako mapormang babae).

pagdating ko sa school, nagtataka ako kung bakit madaming nakauniform. madaming may awards? haha. kaya papasok na ako ng Gym, kaso di ako pinapasok ng dalawang kapalmuks na studyanteng guard. kung walang nakatingin na tao, tinaga ko nalang sana sila at pumasok nalang. haha.

nagdadalawang isip din ako kung uuwi ba ako at magbibihis o uuwi at manonood nlang ng Disney Channel. napilitan din akong bumalik kasi kailangan nga raw pala. kaya yun, pagpunta ko dun, nagtiyaga nalang ako na umupo ng APAT na oras. naiisip kong bombahan nalang ang school namin, wala din naman akong nakuhang award. haha.

ang pinaka ayaw ko sa araw na yon,

  • umupo ako ng napakatagal
  • P34 ang nagasto ko. Pamasahe. sheyt. napakalaking halaga na yan. sa iang normal na araw P12 lang ang nagagasto kong pamasahe sa jeeplings.
  • nagutom ako. at kelangan kong maghinta ng dalawang oras bago dumating sila Momay. (tamad kasi akong magluto,at di ako marunong. haha)
  • wala naman akong nakuhang aral. nabored lang.

malagim na araw na yun sakin. di naman kasi laging may exciting na nagaganap sa buhay ko eh. haha

sa araw na to, nagsayang ako ng pera, nagutom, bored, napagod. NA DAPAT itinulog ko nalang. tenks ser.

au revoir parteypipol. "Hai" sa makakabasa nito.

First Post.

Halu :)

Dahil sa mga taong nakakainspire, ginawa ko ang blogsite kong ito. Wala pang laman, wala ring tumitingin. Pero okay lang, magkwekwento lang muna ako. Bakasakaling may mawala at mapadpad sa shitworld ko :D

isang tahimik na ** years old na babae lang ako sa paningin ng karamihan, pero sa mga tunay na nakakakilala sakin, di na man daw masyado :)


palagi akong nakikitang gumagamit ng selpon ko. as in daw. sa isang normal na araw (kung walang pasok o lakad), eto ang schedule ko: (haha. di yan talaga yung exact. parang ganyan na din)



  • 12:40am-5:15am = nagchachat (Uzzap)
  • 5:30am-8:00am = natutulog
  • 8:00am-8:20am = kumakain
  • 8:20-1:00pm = nakaupo/ nagtetext/ nakikipagchat/ nakahiga/ nanonood tv/ kumakain
  • 1:00pm-1:30pm = nag iisip ng kahit anong malalim
  • 2:00pm-2:30pm = umaano. haha
  • 2:30pm-6:00pm = natutulog
  • 6:00pm-9:30pm = nakaupo/ nagtetext/ nakikipagchat/ nakahiga/ nanonood tv/ kumakain
  • 9:30pm-10:00pm = naliligo (oo, ganyang oras talaga ako maligo)
  • 10:00pm-12:40pm = natutulog

ganyan kacomplicated ang buhay ko. haha. wala namang masyadong nagagawang makabuluhan. kaya ganyan lang lagi.

yun lang muna ata.

gusto kong palang mag-"Hi" sa makakabasa nito. :D

au revoir.partey people.